திருமணம் ஆகாதவர்களும் இனி தத்தெடுக்கலாம் : ஒன்றிய அரசின் பெண்கள் நல மேம்பாட்டு அமைச்சகத்தின் புதிய வழிகாட்டுதல்!

ஞாயிறு மலர்

விடுதலை நாளேடு

Published November 23, 2024

 திருமணம் ஆகாதோர், இணையரை இழந்தவர், விவாகரத்து செய்தவர், சட்டப்படி பிரிந்து வாழ்பவர் உள்ளிட்டோரும் இனி குழந்தைகளை தத்தெடுத்து வளர்க்கலாம் என்று ஒன்றிய அரசின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் நல மேம்பாட்டு அமைச்சகம் புதிய வழிகாட்டுதல் வெளியிட்டுள்ளது.

முன்னதாக ‘2016 மாதிரி குழந்தை வளர்ப்பு’ வழிகாட்டுதலின்படி திருமணம் முடித்த குழந்தையில்லா இணையர்கள் மட்டுமே தத்தெடுக்க முடியும். இந்த விதிகளை திருத்தி திருமணம் ஆகாத தனிநபர்களும் தத்தெடுக்க புதிய வழிகாட்டுதல் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. இதன்படி 35 வயதிலிருந்து 60 வயதுக்கு இடைப்பட்டவர்கள் ஆதரவற்ற இல்லங்களில் வளர்ந்து வரும் 6 வயது நிரம்பிய குழந்தை களை தத்தெடுக்கலாம். முதல் 2 ஆண்டுகள் குழந்தை பராமரிப்புக்கு பிறகு தத்தெடுத்து வளர்க்க அனுமதி அளிக்கப்படும்.

அதேநேரம் ஆண், பெண் என இரு பாலர் குழந்தைகளையும் தத்தெடுத்து வளர்க்கும் உரிமை திருமணம் ஆகாத பெண்களுக்கு மட்டுமே அளிக்கப்படுகிறது. ஆணாக இருக்கும்பட்சத்தில் ஆண் குழந்தையை மட்டுமே தத்தெடுக்க அனுமதிக்கப்படுவர். மேலும் பெற்ற குழந்தைகள் இருப்பினும் இணையர் தத்தெடுக்க புதிய சட்டத்தில் இடம் உள்ளது. அதேநேரத்தில் குறைந்த பட்சம் இரண்டாண்டுகள் சுமுக இல்லற வாழ்க்கையை சம்பந்தப்பட்ட இணையர் வாழ்ந்து வருவதற்கான சாட்சி கட்டாய மாக்கப்பட்டுள்ளது.

ஒன்றிய அரசின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் நல மேம்பாட்டு அமைச்சகம் கொண்டுவந்திருக்கும் இந்த திருத்தப்பட்ட 2024 மாதிரி குழந்தை வளர்ப்பு வழிகாட்டுதல் அதிகாரப்பூர்வ இணையதளத்தில் பதிவேற்றப்பட்டுள்ளது.
இந்த தளத்தில் குழந்தைகளை தத்தெடுக்க விரும்பும் பெற்றோர் மற்றும் தனிநபர்கள் தங்களது ஆவணங்களை பதிவேற்றலாம். அவற்றை மாவட்ட குழந்தைகள் பாதுகாப்பு அலுவலர் பார்வையிடுவர்.
தத்தெடுப்பு விதிகள் தற்போது தளர்த்தப்பட்டிருப்பதால் கூடுதல் எண்ணிக் கையிலான ஆதரவற்ற குழந்தைகளுக்கு அன்பும் அரவணைப்பும் கொண்ட பெற்றோர் கிடைக்க வாய்ப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

நன்றி: சட்டக் கதிர், செப்டம்பர் 2024

 

நாடாளுமன்றம் செய்த சட்டத்திருத்தத்தை செல்லாது என கூற முடியாது மதச்சார்பின்மை – சோசலிசம் அரசமைப்புச் சட்டத்தின் அங்கமே!

விடுதலை நாளேடு

Published November 23, 2024

உச்சநீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி அமர்வு கருத்து

புதுடில்லி, நவ. 23 – “இந்தியாவில் ‘சோசலிசம்’ என்ற கருத்து அனை வருக்கும் சமமான வாய்ப்பை வழங்கும் ஒரு பொதுநல அரசைக் குறிக்கிறது, குடிமக்கள் மீதான சர்வாதிகாரக் கோட்பாடு அல்ல!” என்று உச்சநீதிமன்றத் தலைமை நீதிபதி சஞ்சீவ் கன்னா அமர்வு கூறியுள்ளது.
“நாடாளுமன்ற சட்டத்திருத்தம் மூலமே அரசமைப்புச் சட்ட முகப்புரையில் மதச்சார்பின்மை, சோசலிசம் ஆகிய வார்த்தைகள் இணைக்கப்பட்டுள்ள நிலையில், அதனைச் செல்லாது என கூற முடியாது.
மேலும், அரசமைப்புச் சட்டத்தைத் திருத்துவதற் கான அதிகாரம் பிரிவு 368 மூலம் முகப்புரைக்கும் நீட்டிக் கப்பட்டுள்ளது. முகப்புரையும் அரசமைப்புச் சட்டத்தின் ஒரு பகுதியே!” எனவும் தலைமை நீதிபதி சஞ்சீவ் கன்னா தெரி வித்துள்ளார்.

ஆர்.எஸ்.எஸ். பேர்வழிகள் வழக்கு
“இந்தியாவின் அரசமைப்புச் சட்டம் உருவாக்கப்பட்டபோது அதில், இந்தியா ஒரு சோசலிச மற்றும் மதச்சார்பற்ற நாடு என்கிற வார்த்தைகள் இடம் பெற்றிருக்கவில்லை. ஆனால், இடையில் 42 ஆவது திருத்தத்தின் மூலம் இரண்டு வார்த்தை களும் 1976 ஆம் ஆண்டு சேர்க்கப்பட்டி ருக்கின்றன. எனவே, இவற்றை நீக்க வேண்டும்” என்று ஆர்எஸ்எஸ் சங்-பரிவாரப் பேர்வழிகளான சுப்பிரமணியசாமி, பல்ராம் சிங், வழக்குரைஞர் அஸ்வினி குமார் உபாத்யாய ஆகியோர் உச்சநீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடர்ந்தனர்.
இந்த வழக்கு நேற்று (22.11.2024) மீண்டும் விசாரணைக்கு வந்தது. அப்போது, அரசமைப்புச் சட்டத்தின் 42 ஆவது திருத்த மானது, நெருக்கடி கால கட்டத்தின்போது மேற்கொள்ளப்பட்டது என்ப துடன், மதச்சார்பின்மை, சோச லிசம் ஆகிய வார்த்தைகளைச் சேர்த்தது மக்களை சில சித்தாந்தங்களைப் பின்பற்றும்படி கட்டாயப்படுத்துவதாக உள்ளது என்று வாதங்கள் வைக்கப்பட்டன.

ஒரு பொதுநல அரசு மற்றும் மக்களின் நலனுக்காக
நிற்க வேண்டும்
அதற்கு “இந்தியாவில் சோச லிசத்தை நாம் புரிந்து கொள்ளும் விதம், மற்ற நாடுகளிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமானது. நமது சூழலில் சோசலிசம் என்பது பொதுநல அரசு என்று பொருள்படும். அவ்வளவுதான். நன்றாகச் செழித்து வரும் தனியார் துறையை அது ஒருபோதும் தடுக்கவில்லை. சோசலிசம் என்ற சொல் வேறுபட்ட சூழலில் பயன்படுத்தப் படுகிறது, அதாவது அரசு ஒரு பொதுநல அரசு மற்றும் மக்களின் நலனுக்காக நிற்க வேண்டும் மற்றும் சமமான வாய்ப்புகளை வழங்க வேண்டும் என்பதையே குறிக்கிறது” என்று தலைமை நீதிபதி சஞ்சீவ் கன்னா தெரிவித்தார்.

“மதச்சார்பின்மையைப் பொறுத்தவரையும் கூட, எஸ்.ஆர்.பொம்மை வழக்கில் ‘மதச்சார்பின்மை’ என்பது அரசமைப்புச் சட்டத்தின் அடிப்படைக் கட்டமைப்பின் ஒரு பகுதியாகவே இருக்கிறது” என்றும் சுட்டிக்காட்டினார். சட்டத்திருத்தம் செல்லாது என கூற முடியாது அத்து டன், “சட்டத்திருத்தம் கொண்டு வரப்பட்டது நெருக்கடி நிலைக்காலத்திலா, என்றெல்லாம் பார்க்க முடி யாது. நாடாளுமன்றத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மை யுடன் சட்டத்திருத்தம் நிறை வேற்றப்பட்டுள்ளது.
எனவே, நாடாளுமன்றம் நிறை வேற்றிய சட்டத்தை செல்லாது என்று கூற முடியாது” என்றும் தலைமை நீதிபதி குறிப்பிட்டார்.
இந்த வழக்கை, விரிவடைந்த அரசியல் சாசன அமர்வுக்கு மாற்ற வேண்டும் என்ற கோரிக்கை யையும் தலைமை நீதிபதி சஞ்சீவ் கன்னா திட்டவட்டமாக மறுத்து விட்டார். மேலும் இந்த வழக்கில் நவம்பர் 25 அன்று தீர்ப்பு வழங்கப்படும் என்றும் அறிவித்துள்ளார்.

  இ.ராமகிருஷ்ணன்

Last Updated : 24 Sep, 2024 04:38 PM, இந்து தமிழ் திசை

சென்னையில் வீடுகளுக்கு முன் ‘நோ பார்க்கிங்’ போர்டு வைத்தால் நடவடிக்கை: போலீஸ் எச்சரிக்கை

கோப்புப்படம்

சென்னை: வாகன ஓட்டிகள் மற்றும் பாதசாரிகளுக்கு இடையூறு ஏற்படும் என்பதால், வீடுகளுக்கு முன் ‘நோ பார்க்கிங்’ போர்டு வைக்கக் கூடாது. அதை மீறினால் கடும் நடவடிக்கை எடுக்கப்படும் என சென்னை போக்குவரத்து போலீஸார் எச்சரித்துள்ளனர்.

சென்னை உயர் நீதிமன்றத்தில் அண்மையில் வழக்கு ஒன்று தாக்கல் செய்யப்பட்டது. அதில், “சென்னையின் பல்வேறு முக்கிய பகுதிகளில் வசிக்கும் குடியிருப்புவாசிகள் தங்களின் வீடுகள் முன்பாக எந்தவொரு அனுமதியும் பெறாமல் ‘நோ பார்க்கிங்’ போர்டுகளை வைத்துள்ளனர். இதன்மூலம் தங்களது வீடுகளின் முன்பாக உள்ள பொது சாலைகளில் வாகனங்களை நிறுத்தக்கூடாது என தடுத்து அவ்வப்போது தகராறு செய்கின்றனர்.சில இடங்களில் வீடுகளின் முன்பாக ‘நோ பார்க்கிங்’ அறிவிப்பு பலகையுடன் பூந்தொட்டிகளை வைத்தும், மண் பைகளை வைத்தும் வாகன ஓட்டிகளுக்கு இடையூறு செய்கின்றனர். சென்னையில் வாகனங்களை நிறுத்த முறையான வாகன நிறுத்துமிடங்கள் இல்லாததால், வாகன ஓட்டிகள் வேறு வழியின்றி தங்களது வாகனங்களை நெரிசல் மிகுந்த பகுதிகளில் நிறுத்திச் செல்ல நேரிடுகிறது.

எனவே, வீடுகளின் முன்பாக அனுமதியின்றி வைக்கப்பட்டுள்ள ‘நோ பார்க்கிங்’ என்ற அறிவிப்பு பலகைகளையும், பூந்தொட்டிகளையும் அகற்ற அதிகாரிகளுக்கு உத்தரவிட வேண்டும்,” என கோரப்பட்டிருந்தது. இந்த வழக்கை விசாரித்த நீதிமன்றம் சென்னையில் ‘நோ பார்க்கிங்’ போர்டுகளை அகற்ற என்ன நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டது? என போக்குவரத்து காவல்துறை மற்றும் மாநகராட்சியிடம் கேள்வி எழுப்பியது.

இந்நிலையில், சென்னை போக்குவரத்து போலீஸார் இன்று உத்தரவு ஒன்றை பிறப்பித்துள்ளனர். அதில், “முன் அனுமதியின்றி, ‘நோ பார்க்கிங்’ பலகைகள், தடுப்புகள் அல்லது இதுபோன்ற தடைகளை பொதுச் சாலைகளில் வைக்க எந்தவொரு தனிநபருக்கோ, குடியிருப்பு சங்கங்களுக்கோ அல்லது வணிக நிறுவனங்களுக்கோ அனுமதி இல்லை. சாலையோரம் மற்றும் பொது இடங்களில் தனியார் வாகன நிறுத்தம் அல்லது பிற நோக்கங்களுக்காக அனுமதியின்றி ஆக்கிரமிப்பது சட்டவிரோதமானது.

எனவே, அனுமதியின்றி பலகைகள் அல்லது பொருட்களை வைத்து, பொதுச் சாலைகளுக்கு இடையூறாக செயல்படுவோர் மீது கடும் நடவடிக்கை எடுக்கப்படும். எனவே, அங்கீகரிக்கப்படாத இடங்களில் ‘நோ பார்க்கிங்’ பலகைகள், தடுப்புகள் மற்றும் பிற இடையூறுகளை வைத்த தனிநபர்கள் மற்றும் நிறுவனங்கள் அவற்றை உடனடியாக அகற்ற வேண்டும். வாகன நிறுத்தம் தொடர்பான பலகைகளை வைப்பதற்கு முன், சம்பந்தப்பட்ட போக்குவரத்து அதிகாரிகளிடம் இருந்து உரிய அனுமதிகளைப் பெற வேண்டும்,” என குறிப்பிட்டுள்ளனர்.

உயில் எழுதாத சொத்துக்களைப் பங்கிடுவது எப்படி?

 

செப்டம்பர் 16-30

September 16, 2015உண்மை இதழ்

ஒரு இந்துவின் (ஆண்) சொத்துக்கள், உயில் எழுதி வைக்காத நிலையில், அவர் இறந்துபோனால், இந்து வாரிசுரிமைச் சட்டம் 1956இன் பிரிவுகள் (8)&(9) இன்படி, அவருடைய வாரிசுகளுக்குப் பங்கிட்டுக் கொடுக்கப்படுகிறது.

பிரிவு 10 இன் விளக்கங்கள் பின்வருமாறு:

உயில் எழுதாமல் இறந்தவரின் சொத்துக்கள் பட்டியலுடைய Class-I இல் இருக்கும் வாரிசுகளிடையே கீழ்க்கண்ட விதிகளின்படி பங்கிடப்படும்.

விதி 1: இறந்தவரின் விதவை மனைவி அல்லது விதவை மனைவிகள் ஒரு பங்கை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

விதி 2: உயிரோடிருக்கும் மகன்களும், மகள்களும் இறந்துபோனவரின் தாயாரும் ஒரு பங்கை எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

விதி 3: ஒவ்வொரு இறந்துபோன மகன் அல்லது ஒவ்வொரு இறந்துபோன மகள் – இவர்களின் கிளையில் உள்ள வாரிசுகள் ஒரு பங்கை எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

விதி 4: விதி 3 இல் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள பங்கினை விநியோகம் செய்தல்.

1. இறந்துபோன மகன் கிளை வழியில் உள்ள வாரிசுகளிடையில் அவருடைய விதவை மனைவி அல்லது மனைவிகள் தவிர, உயிரோடிருக்கும் மகன்கள், மகள்கள் அனைவரும் சமமான பங்கினைப் பெறுவார்கள். அவருடைய இறந்துபோன மகன்களின் கிளை வழியில் உள்ளவர்கள், அதே பங்கைப் பெறுவார்கள்.

2. இறந்துபோன மகளின் கிளை வழியில் உள்ள வாரிசுகளிடையே, உயிரோடிருக்கும் மகன்கள், மகள்கள் சமமான பங்கினைப் பெறுவார்கள்.

விதி 1: உயில் எழுதாமல் இறந்தவரின் விதவை மனைவி அல்லது ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட விதவை மனைவிகள் இருந்தால், சகல விதவை மனைவிகளும் சேர்த்து ஒரு பங்கை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

எடுத்துக்காட்டாக, A என்பவர், (இந்து) உயில் எழுதாமல் இறந்துபோனால், அவர் இறந்துபோன சமயம், இரண்டு விதவை மனைவிகளும், ஒரு மகனும் இருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம். A என்பவருக்கு ஒரு வீடு என்ற சொத்து இருக்கிறது. சட்டப்படி, Class-I இல் வரும் அவருடைய வாரிசுகள், ஒரே சமயத்தில் பிறரை தவிர்த்து அந்த வீட்டை தமதாக்கிக் கொள்ளலாம். மேற்குறிப்பிட்ட வழக்கில் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் அனைவருமே Class-I வாரிசுகள். ஆனால், அதில் 2 பேர் கி என்பவரின் விதவை மனைவிகள். எனவே, பிரிவு (10)இன் விதி (1)இன்படி, A இன் இரண்டு விதவை மனைவிகளும், வீட்டில் பாதிப் பங்கினை எடுத்துக்கொள்ளலாம். எஞ்சியுள்ள பாதி, அவரின் மகனுக்குப் போய்ச் சேரும்.

இதைப்போலவே, மேலே குறிப்பிட்ட எடுத்துக்காட்டில், A என்பவருக்கு 3 விதவை மனைவிகளும், 3 மகன்களும் இருப்பதாக வைத்துக்கொள்வோம். A யின் வீடு, அவர் மரணத்திற்குப் பிறகு 4 பாகங்களாகப் பங்கு வைக்கப்படும். ஒரு பாகம் 3 விதவை மனைவிகளுக்கும், மீதியுள்ள மூன்று பாகங்களும் 3 மகன்களுக்கும் பங்கு வைக்கப்படும். ஆனால், A இறக்கும்போது, அவருக்கு 2 விதவை மனைவிகள் மாத்திரமே உள்ளனர் என்றால், மகன் இல்லாத நிலையில், அந்த வீடு இரண்டு விதவை மனைவிகளுக்கும் சமமாகப் பங்கிடப்படும்.

விதி 2: உயிரோடிருக்கும் மகன்களும், மகள்களும் இறந்தவரின் தாயாரும், ஒவ்வொருவரும் ஒரு பங்கு பெறுவர்.

A என்ற ஒரு இந்து ஆண், உயில் எழுதாமல் இறந்து விடுகிறார் என்று வைத்துக்-கொள்வோம். அவருக்குப் பிறகு அவருடைய தாயார், 2 விதவை மனைவிகள், 2 மகன்கள், 2 மகள்கள் ஆகியோர் சொத்தின் பங்குகளுக்காகக் காத்திருக்கிறார்கள்.

விதி 1 & விதி 2 என்ற இரண்டையும் சேர்த்து வாசிக்கும்போது A யின் சொத்தை 6 பங்குகளாகப் பிரிக்கவேண்டும் என்பது தெளிவாகிறது. A யின் ஒவ்வொரு மகளும் ஒரு பங்கைப் பெறுவர். அதைப்போலவே மகன்களும் ஆளுக்கொரு பாகத்தைப் பெறுவர். சொத்தில் 4 பங்குகள், 2 மகன்களுக்கும், 2 மகள்களுக்கும் போய்ச் சேர்ந்துவிடும். எஞ்சியுள்ள 2 பாகங்களில், கி யின் தாயாருக்கு ஒரு பங்கும், விதி 1 இன்படி, இரண்டு விதவை மனைவிகளும் சேர்த்து ஒரு பங்கையும் பெறுவார்கள்.

விதி 3: ஒவ்வொரு இறந்துபோன மகன் அல்லது ஒவ்வொரு இறந்துபோன மகள் இவர்களின் கிளையில் உள்ள வாரிசுகள் ஒரு பங்கை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.

கி என்பவர் ஒரு இந்து ஆண், உயில் எழுதாமல் இறந்துபோகிறார். அவருக்கு ஒரு விதவை மனைவி, ஒரு மகன், ஒரு மகள், இரண்டு பேரக் குழந்தைகள் (இறந்துபோன மகன் வழியில்) அதாவது, A இறப்பதற்குமுன்பே, உயிர் துறந்த கி யின் மகன். தற்போது A யின் விதவை மனைவி, சொத்தில் ஒரு பங்கைப் பெறலாம். கி யின் ஒரு மகனும், ஒரு மகளும் ஆளுக்கொரு பங்கைப் பெற உரிமை உடையவர்கள். கி யின் பேரப் பிள்ளைகளைப் பொறுத்தவரையில், விதி 3 இன்படி, அவர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து மொத்தமாக ஒரு பங்கைப் பெறலாம். எனவே, A யின் சொத்து, அவர் மரணத்திற்குப் பிறகு, 4 பங்குகளாகப் பிரிக்கப்படலாம். A யின் இறந்துபோன மகனின் வழிவந்த இரண்டு பேரக் குழந்தைகளுக்குப் பிரித்துக் கொடுக்கப்பட்ட விதி 4(வீ): விதி 3 இல் குறிப்பிடப்பட்ட சொத்து விநியோகம்:

இறந்துபோன மகன் கிளைவழியில் உள்ள வாரிசுகளிடையில் அவருடைய விதவை மனைவி (அல்லது சகல விதவை மனைவிகளுக்கும் சேர்த்து) தவிர, உயிரோடிருக்கும் மகன்கள், மகள்கள் அனைவரும் சமமான பங்கினைப் பெறுவார்கள். அவருடைய இறந்துபோன, மகன்களின் கிளை வழியில் உள்ளவர்கள் அதே பங்கைப் பெறுவார்கள்.

A என்பவர் இறந்ததும், இறந்துபோனவரின், ஏற்கெனவே இறந்துபோன மகனின் கிளை வழியில் உள்ளவர்கள் பெறுவதற்கு உரிமை பெற்ற பங்கினை விநியோகத்துடன் விதி 4(1) தொடர்புடையது. மேலே குறிப்பிட்டதுபோல, உயில் எழுதி வைக்காமல் இறந்துபோன ஒரு இந்து ஆணின் ஏற்கெனவே இறந்துபோன மகனின் கிளை வழியில் உள்ளவர்கள், இறந்துபோனவரின் சொத்தில் ஒரு பங்கைப் பெறுவார்கள். ஏற்கெனவே, இறந்துபோன மகனின் வாரிசுகளிடையே, இந்தச் சட்டத்தின்படி, அந்த ஒரு பங்கு விநியோகிக்கப்படுகிறது.

எனவே, இதே முறையில், A யின் இறந்துபோன மகனுக்கு 2 விதவை மனைவிகளும், 2 மகள்களும் இருந்தால், கி இறந்துபோன சமயத்தில், A யின் சொத்தில் ஒரு பங்கை அவர்கள் அனைவரும் சேர்த்து அடைந்திருப்பார்கள். அவர்களுக்கிடையில், இந்த விதியின் அடிப்படையில், அந்த ஒரு பங்கை விநியோகம் செய்யலாம். எனவே, அவர்கள் பெற்ற ஒரு பாகம், மூன்று சம பங்குகளாகப் பிரிக்கப்படும் A யின் இறந்துபோன மகளின் இரண்டு மகன்களுக்கு 2 பாகங்களும் (ஒருவருக்கு ஒரு பங்கு) கி யின் இறந்துபோன மகனின் 2 விதவை மனைவிகளுக்கு ஒரு பங்கும் என்ற முறையில் பங்கு வைக்க முடியும்.

விதி 4(டட) : விதி 3 இல் குறிப்பிடப்பட்ட பங்கின் விநியோகம்

இறந்துபோன மகளின் கிளை வழியில் உள்ள வாரிசுகளிடையே, உயிரோடிருக்கும் மகன்கள், மகள்கள் சமமானப் பங்கினைப் பெறுவார்கள்.

உயில் எழுதி வைக்காமல் இறந்துபோன ஒரு இந்து ஆணின் சொத்துப் பங்கினை விநியோகம் செய்யும் நெறிமுறைகளுடன் இந்த விதி தொடர்புடையது. இது விதி 3 இன் கீழ், அவருடைய இறந்துபோன மகளின் கிளை வழிகளின்மேல் ஆளுமை செலுத்துகிறது. இப்போது விதி 4(ii) இன்படி இறந்துபோன மகளின் உயிரோடிருக்கும் மகன்களும், மகள்களும் சமமான பங்குகளைப் பெறும் முறையில், சொத்து மேற்கொள்ள முடியும். எனவே, பாகப் பிரிவினையை A என்ற இந்து ஆண் உயில் எழுதி வைக்காமல் இறந்துபோனால், அவருக்கு ஒரு விதவை மனைவியும், இறந்துபோன மகள் வழியில் ஒரு பேரனும், ஒரு பேத்தியும் இருக்கும் நிலையில்,

A யின் சொத்துக்கள், அவர் மரணத்திற்குப் பிறகு, இரண்டு பாகங்களாக பங்கு வைக்கப்படும். ஒரு பங்கு அவருடைய விதவை மனைவிக்கும், இன்னொரு பங்கு இறந்துபோன மகளின் கிளை வழிக்கும் பிரித்துக் கொடுக்கப்படும். மகளின் கிளை வழி பெற்ற பாகம் அவரின் மகனுக்கும், மகளுக்கும் சமமாகப் பங்கிடப்படும்.

விவாகரத்து பெறும் முஸ்லிம் பெண்களும் ஜீவனாம்சம் பெறலாம் உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பு

 

Published July 12, 2024

 புதுடில்லி, ஜூலை 12– விவா கரத்தான முஸ்லிம் பெண்களும் ஜீவனாம்சம் பெறலாம் என்று உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பு அளித்துள்ளது.

தெலங்கானா மாநிலத்தை சேர்ந்தவர் முகமது அப்துல் சமது. இவர், தன் மனைவியை கடந்த 2017ஆம் ஆண்டு விவாகரத்து செய்தார். அப்பெண், ஜீவனாம்சம் கோரி,குடும்பநல நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தார். அதை ஏற்று, அவருக்கு மாதம் ரூ.20 ஆயிரம் வீதம் இடைக்கால ஜீவனாம்சம் வழங்குமாறு முகமது அப்துல் சமதுவுக்கு நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது. அதை எதிர்த்து தெலுங் கானா உயர்நீதிமன்றத்தில் அப்துல் சமது, மேல்முறையீடு செய்தார். முஸ்லிம் தனிநபர் சட்டப்படி விவாகரத்து செய்ததாகவும், விவாகரத்து சான்றிதழ் இருப்பதாகவும், ஆனால் அதை குடும்பநல நீதிமன்றம் பரிசீ லிக்க தவறிவிட்டதாகவும் அவர் கூறியிருந்தார்.

ஆனால், குடும்பநல நீதிமன்றம் உத்தரவில் உயர்நீதி மன்றம் தலையிட மறுத்து விட்டது. இருப்பினும், ஜீவனாம்ச தொகையை ரூ.20 ஆயிரத்தில் இருந்து ரூ.10 ஆயிரமாக குறைத்தது. அந்த உத்தரவை எதிர்த்து முகமது அப்துல் சமது உச்சநீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்தார். நீதிமன்றத்துக்கு உதவும் ஆலோசகராக வழக்குரைஞர் கவுரவ் அகர் வாலை உச்ச நீதிமன்றம் நியமித்தது. அப்துல் சமது சார்பில் ஆஜரான மூத்த வழக்குரைஞர் வாசிம் காத்ரி, “முஸ்லிம் பெண்களுக்கு 1986ஆம் ஆண்டின் விவாகரத்துக்கான உரிமைகள் பாதுகாப்பு சட்டம்தான் பொருந்தும். ஜீவனாம்சம் தொடர்பான இந்திய குற்றவியல் சட்டத்தின் 125ஆவது பிரிவு பொருந்தாது என்று வாதிட்டார்.

இருதரப்பு வாதங்களுக்கு பிறகு கடந்த பிப்ரவரி 19ஆம் தேதி, தேதி குறிப்பிடாமல் தீர்ப்பு ஒத்தி வைக்கப் பட்டது. இந்நிலையில், நீதிபதிகள் பி.வி.நாகரத்தினா, அகஸ்டின் ஜார்ஜ் மாசி ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு 10.7.2024 அன்று இவ்வழக்கில் பரபரப்பு தீர்ப்பு அளித்தது. முகமது அப்துல் சமதுவின் மேல்முறையீட்டை தள்ளுபடி செய்து நீதிபதிகள் கூறியதாவது:- ஜீவனாம்சம் வழங்குவது தொடர்பான குற்றவியல் நடை முறை சட்டத்தின் 125ஆவது பிரிவு, மத வேறுபாடுகளை கடந்து, நடுநிலையான, மதச் சார்பற்ற சட்டப்பிரிவு, அது, அனைத்து பெண்களுக்கும் பொருந்தும்.

எனவே, குற்றவியல் நடை முறை சட்டத்தின் 125ஆவது பிரிவுப்படி, விவாகரத்தான முஸ்லிம் பெண்க ளும் கணவரிடம் இருந்து ஜீவனாம்சம் பெறலாம். அந்த பிரிவை விட 1986ஆம் ஆண்டின் முஸ்லிம் பெண்கள் விவாகரத்து உரிமைகள் பாதுகாப்பு சட்டம் மேலானது அல்ல. மேலும், ஜீவனாம்சம் என்பது தர்ம காரியம் அல்ல. அது திருமணமான அனைத்து பெண்களின் உரிமை. இவ்வாறு நீதிபதிகள் கூறினர்.

வியன்னா பிரகடனமும் நடவடிக்கைத் திட்டமும்-3

 

 ஜுன் 16-30 2024

உண்மை Unmai

பகுதி 2
(ஆ) சமத்துவம், கண்ணியம், சகிப்புணர்வு

1. இனவாதம், இனப்பாகுபாடு, இனவெறுப்பு முதலான சகிப்பின்மையும் சகிப்பின்மையின் பிற உருவங்களும்

19. சர்வதேச சமுதாயத்தைப் பொறுத்தவரையும் மனித உரிமைத்துறையில் உலகு தழுவிய அளவிலான நிகழ்ச்சித் திட்டத்துக்கும் இனவாதமும் இனப் பாகுபாடும் ஒழிக்கப்பட வேண்டியது முதல் நோக்கமாக அமைய வேண்டுமென இம்மாநாடு கருதுகிறது. அதிலும் குறிப்பாக சமூக வாழ்வின் அம்சமாகவே நிலைநிறுத்தப்பட்டுவிட்ட நிறவெறி போன்ற அம்சங்களும் தத்துவ அடிப்படையிலான மேலாண்மை இனவழி உயர்வு, தனிப்படுத்தப்படல் (exclusivity) இனவாதத்தின் தற்கால உருவங்கள் வெளிப்பாடுகள் ஆகியவை அழிக்கப்படவேண்டும்.

20. எல்லாவித உருவங்களிலும் வெளிப்பாடுகளிலும் தோன்றும் இனவாதம் இன வெறுப்பு, இவை சம்பந்தப்பட்ட சகியாமை ஆகியவற்றைத் தடுத்துப் போராட உடனடி நடவடிக்கை எடுக்குமாறும், இத்துறையில் வலுவான கொள்கைகளை உருவாக்குமாறும் எல்லா அரசாங்கங்களையும் இம்மாநாடு வற்புறுத்துகிறது. தேவைப்பட்டால் இதற்காக தண்டனைக்கான வகையுரைகள் உட்பட தக்க சட்டங்களை இயற்றுமாறும், இத்தகைய எதிர்ப்புக்காக தேசிய நிறுவனங்களை ஏற்படுத்துமாறும் வலியுறுத்துகிறது.

22. சிந்தனை, சுதந்திரம், மனசாட்சி சுதந்திரம், மத சுதந்திரம், கருத்து வெளிப்பாட்டுச் சுதந்திரம் ஆகியவை ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் உண்டென்பதை ஒப்புக்கொண்டும் தத்தம் சர்வதேசக் கடப்பாடுகள் நிமித்தமும், தத்தம் சட்ட அமைப்பு களுக்குரிய மதிப்பு கொடுத்து, மகளிர்க்கெதிரான பாகுபாட்டுப் பழக்கங்கள், வழிபாட்டிடங்களைத் தூய்மை கெடுத்தல் முதலியன உள்ளிட்ட மத அல்லது நம்பிக்கை அடிப்படையிலான சகியாமை, அது குறித்த வன்முறை ஆகியவற்றுக்கெதிரான தக்க நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள அரசாங்கங்களை இம்மாநாடு வேண்டுகிறது…

23. (குறிப்பிட்ட பிரிவினரை ஒட்டுமொத்தமாகத் தீர்த்துக்கட்டுவதன் மூலம்) ‘இனத்தைத் தூய்மைப்படுத்துகிற’ வகையான குற்றங்களைச் செய்கிறவர்களும், அத்தகு பாதகச் செயல்களை அனுமதிப்போரும் அந்தந்த நபர்களே அதற்குப் பொறுப்பாக்கப்பட்டு அத்தகைய மனித உரிமை மீறல்களுக்கு விளக்க மளிக்க வேண்டியவராக்கப்படவேண்டும். பன்னாட்டுச் சமுதாயம் அத்தகைய மீறல்களுக்கு சட்டபூர்வமான பொறுப்பேற்க வேண்டியவர்களை நீதியின் பிடிக்குள் கொண்டுவர அனைத்து முயற்சிகளும் மேற்கொள்ளவேண்டும்.

24. இனத்தூய்மைப்படுத்தலை விரைவாக முடிவுக்குக் கொண்டுவர, அதை எதிர்த்துத் தனியாகவும், ஒருவரோடொருவர் சேர்ந்தும் உடனடி நடவடிக்கை எடுக்குமாறு இந்த மாநாடு அரசுகளனைத்தையும் கேட்டுக் கொள்கிறது. அருவருப்பூட்டும் இந்த ‘இனத் தூய்மைப்படுத்தல்’ பழக்கத்துக்கு இரையான மக்கள் பலனளிக்கக் கூடிய, தகுந்த நிவாரணத்துக்கு உரியோர் ஆவார்.

2. தேசிய இனவழியான, மத-மொழி சிறுபான்மையினர்

26. தேசிய-இனவழியான-மத-மொழி சிறுபான்மையினர் உரிமை பற்றிய பிரகடனத்துக்கு இணங்க அத்தகைய சிறுபான்மையரின் உரிமைகளைப் பேணவேண்டும், பாதுகாக்க வேண்டும் என்று உலக (நாடுகள்) சமுதாயத்தையும் அரசுகளையும் இம்மாநாடு கேட்டுக் கொள்கிறது.

27. தேவையான இடங்களிலெல்லாம் தத்தம் நாட்டின் அரசியல் – பொருளாதார – சமூக கலாச்சார வாழ்விலும் பொருளாதார முன்னேற்றத்திலும் எல்லாவகையிலும் அத்தகைய சிறுபான்மையினர் முழுப்பங்கேற்க வகை செய்யும் நடவடிக்கைகளும் இதில் அடங்க வேண்டும்.

31. ஆதிக்குடிகள், சமூகவாழ்வின் எல்லா அம்சங்களிலும், குறிப்பாக தாம் சம்பந்தப்பட்ட அம்சங்களில், முழுமையாகவும் சுதந்திரமாகவும் பங்கெடுக்க அரசுகள் உறுதி செய்யவேண்டுமென்று மாநாடு வேண்டுகிறது.

33. எல்லா புலம்பெயர் தொழிலாளர்களின் உரிமைகள், அவர்தம் குடும்பத்தாரின் உரிமைகள் ஆகியவற்றின் பாதுகாப்பினை அரசுகள் உறுதி செய்யவேண்டுமென்று இம்மாநாடு வலியுறுத்துகிறது.

34. புலம்பெயர் தொழிலாளர்களுக்கும் அவர்கள் வசிக்கும் நாட்டின் பிற மக்களுக்கும் அதிகப்படி இணக்கத்தையும் சகிப்புணர்வையும் ஏற்படுத்தக்கூடிய சூழ்நிலையை உருவாக்க வேண்டியதன் முக்கியத்துவம் குறிப்பிடத்தக்கதென்று இந்த மாநாடு கருதுகிறது.

4. குழந்தைகளின் உரிமைகள்

47. உலகளாவிய உச்ச நடவடிக்கைத் திட்டத்தின் இலட்சியங்களை அடைவதற்கான நடவடிக்கைகளை வசதிவாய்ப்புகளுக்கு ஏற்ப, உயர்ந்தபட்ச அளவுக்கு, பன்னாட்டுக் கூட்டுறவுடன் மேற்கொள்ளுமாறு எல்லா நாடுகளையும் மாநாடு வலியுறுத்துகிறது. தமது தேசிய நடவடிக்கைத் திட்டத்தில், ‘குழந்தைகளின் உரிமைகள் பற்றிய உடன்படிக்கை’யையும் உட்பொதியுமாறு ஒருங்கிணைத்துக் கொள்ளுமாறு இந்த மாநாடு அரசுகளைக் கேட்டுக் கொள்கிறது. இவ்வகை தேசிய நடவடிக்கைத் திட்டங்கள் மூலமும், சர்வதேச முயற்சிகள் மூலமும், தாய்சேய் உயிரிழப்பு விகிதங்களையும் சத்துணவுக் குறைவு, கல்லாமை ஆகியவற்றின் விகிதங்களையும் குறைக்கவும் பாதுகாப்பான குடிநீர், அடிப்படைக்கல்வி ஆகியவை கிடைக்கச் செய்யவும் குறிப்பிடத்தக்க முன் முக்கியத்துவம் தரப்படவேண்டும். தேவை நேரும் இடங்களிலெல்லாம் தேசிய நடவடிக்கைத் திட்டங்கள் இயற்கைப் பேராபத்துகளிலிருந்தும், ஆயுதப் போராட்டங்களிலிருந்தும் ஏற்படும் பேரழிவூட்டும் நெருக்கடிகளுக்கெதிராகப் போரிடவும் இவற்றுக்கிணையாக எல்லை மீறிய வறுமையில் வாடும் குழந்தைகளின் துயரங்களுக் கெதிராகப் போரிடவும் வகை செய்யவேண்டும்.

48. சர்வதேசக் கூட்டுறவுடன் கடுமையான சிரம சூழ்நிலைகளுக்கு ஆளாகியிருக்கிற குழந்தைகளின் மோசமான பிரச்சினைகளைக் கவனிக்க வேண்டுமென எல்லா அரசுகளையும் இம்மாநாடு வலியுறுத்துகிறது. குழந்தைகளுக்கெதிரான சுரண்டல், குழந்தைகளைத் தவறாக நடத்துதல், ஆகியவற்றுக்கெதிராக வலுவாகப் போராட வேண்டும். அவற்றின் அடிப்படைக் காரணங்களை ஆராயவேண்டும். பெண் சிசுக்கொலை, குழந்தைத் தொழிலாளர் கொடுமை, குழந்தைகளை விற்றல், உடலுறுப்புகளை விற்றல், குழந்தைகளை விபசாரத்தில் ஈடுபடுத்தல், ஆபாச நூல்களுக்குப் பயன்படுத்தல், போன்ற பிற பாலியல் கொடுமைகளுக்கெதிராக பயனுள்ள நடவடிக்கைகள் தேவை.

49. பெண் குழந்தைகளின் மனித உரிமைகளைப் பேணுவதையும் வெற்றிகரமாகப் பாதுகாப்பதையும் உறுதி செய்வதற்காக அய்.நா மற்றும் அதன் சிறப்பமைப்புகள் எடுக்கும் நடவடிக்கைகள் அனைத்தையும் இந்த மாநாடு ஆதரிக்கிறது. பெண் குழந்தைகளுக்கெதிரான பாகுபாடுகளுக்கு ஆதரவாகவும் அவர்களுக்கு இன்னல் விளைவிப்பதாகவும் உள்ள சட்டங்களையும் விதிமுறைகளையும் நீக்குமாறும் பழக்கவழக்கங் களை அகற்றுமாறும் இம்மாநாடு எல்லா அரசுகளையும் வற்புறுத்துகிறது.

50. ஆயுதப் போர்களின்போது குழந்தைகள் பாதுகாப்பை வலுப்படுத்தும் வழிகளைப் பற்றி ஆராய அய்.நா. பொதுச் செயலர் ஓர் ஆய்வினைத் துவக்க வேண்டும் என்ற கருத்தினை இம்மாநாடு வலுவாக ஆதரிக்கிறது. போர்ப் பகுதிகளில் குழந்தைகளுக்கு உதவி கிட்டுமாறு செய்யவும், பாதுகாப்பளிக்கவும் நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட வேண்டும்; மனித நேய நெறிமுறைகள் நடைமுறைப்படுத்தப் படவேண்டும். போர்க் கருவிகளை, அதுவும் ஆட்கொல்லி கண்ணிவெடிகளை, சகட்டு மேனிக்குப் பயன்படுத்துவதிலிருந்து குழந்தைகளைப் பாதுகாக்கும் நடவடிக்கைகளும் அவற்றில் இருக்கவேண்டும். போரினால் மனமுறிவு ஏற்பட்ட குழந்தைகளின் மறுவாழ்வுக்கும், கவனிப்புக்குமான தேவைகள் விரைந்து கவனிக்கப்பட வேண்டும். படைகளுக்கு ஆள்சேர்ப்பதில் குறைந்த பட்ச வயதினை உயர்த்துவது பற்றி ஆராயுமாறு குழந்தைகள் உரிமைகள் பற்றிய குழுவினை இந்த மாநாடு வேண்டுகிறது.

5. சித்திரவதையிலிருந்து விடுதலை

57. எனவே, சித்திரவதை செய்யும் பழக்கத்துக்கு உடனடியாக முடிவுகட்டும்படியும், மனித உரிமைகள் பற்றிய சர்வதேசப் பிரகடனத்தையும் இதர ஆவணங்களையும் செயல்படுத்துவதன் மூலமும், தேவைப்படுமிடங்களில், இப்போதுள்ள ஏற்பாடுகளை வலுப்படுத்துவதன் மூலமும் இந்தத் தீமையைக் காலகாலத்துக்குமாக ஒழித்துக்கட்டுமாறும் எல்லா அரசுகளையும் இம்மாநாடு வற்புறுத்துகிறது.

62. அய்.நா. பொதுச்சபை ‘காணாமற் போக்கடிக்கப்பட்ட அனைவரது பாதுகாப்புக்குமான’ பிரகடனத்தை ஏற்றுக்கொண்டதை வரவேற்கும் இம்மாநாடு ‘கட்டாயமாய்க் காணாமற் போகவைக்கும்’ செயல்களைப் புரிவோரின் நடவடிக்கைகளை தடுக்கவும், நிறுத்தவும், தண்டிக்கவும் எல்லா அரசுகளும் பலனுள்ள நிருவாக நடவடிக்கைகளும் சட்டமியற்றல்களும், நீதித்துறை நடவடிக்கைகளும் எடுக்கவேண்டுமெனவும் கோருகிறது. எந்தச் சூழ்நிலையிலும், அவர்களது எல்லைக்குட் பட்ட மண்ணில் அத்தகைய காணாமல்போக வைத்தல் நிகழ்ந்திருக்கலாமென்று நம்புவதற்குக் காரணமிருந்தால், அதுபற்றி விசாரணை நடத்துவதும், அத்தகைய குற்றச்சாட்டு ஏதும் நிரூபணமானால் குற்றவாளிகள் மீது வழக்குத் தொடர்வதும் எல்லா அரசுகளுக்கும் உள்ள கடமை என்று இம்மாநாடு மீண்டும் உறுதியிட்டுரைக்கிறது.

6. ஊனமுற்றோர் (மாற்றுத் திறனாளர்)உரிமைகள்

63. எல்லா மனித உரிமைகளும், அடிப்படைச் சுதந்திரங்களும் உலகளாவியவை. ஆகவே எந்த விலக்குமின்றி ஊனமுற்றோர்க்கும் அவை உரியவை என்று இம்மாநாடு மீண்டும் உறுதியிட்டுரைக்கிறது. பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும், நல்வாழ்வுக்கும், கல்விக்கும் வேலைக்கும், தற்சார்ந்த வாழ்வுக்கும், சமூகத்தின் சகல துறைகளிலும் துடிப்பாகப் பங்காற்றவும் அனைவருக்கும் சமவுரிமை உண்டு. எனவே ஊனமுற்ற ஒருவருக்கெதிரான நேரடியான பாகுபாடும் சரி, எதிர்மறையான ஊறுவிளைக்கும் வித்தியாசப்படுத்தலும் சரி, அவரது உரிமையை மீறுவதாகும். இந்தப் பத்தியில் கூறும் உரிமைகளும் இன்னபிற உரிமைகளும் கிட்டுவதை உறுதிசெய்யும் வகையில், தேவைப்படுமிடங்களிலெல்லாம் சட்டங்களில் தக்க ஏற்பாடுகள் செய்தோ அனுசரணைகளை ஏற்படுத்தியோ வழிசெய்யுமாறு அரசாங்கங்களை இந்த மாநாடு வேண்டிக்கொள்கின்றது.

64. ஊனமுற்றோருக்கு எங்கும் இடமுண்டு. பொருள் ரீதியாகவோ, நிதிப்பற்றாக்குறையோ, சமூக அல்லது மனவியல் பூர்வமானதோ-சமூக நிர்ணயிப்புக்குட்பட்ட எவ்வகைத் தடைகளிருப்பினும், அவர்கள் சமூகத்தில் முழுமையாகப் பங்கெடுப்பதைக் குறைக்கவோ குலைக்கவோ செய்யும் தடைகளைத் தகர்த்து அவர்களுக்கும் சம வாய்ப்புத்தரப்பட வேண்டும்.

7. மனித உரிமைக் கல்வி

78. சமுதாயங்களிடையே நிலையானதும் நல்லிணக்கம் கொண்டதுமான உறவுகளை எய்தவும்-பேணவும், பரஸ்பர புரிந்துகொள்ளலையும் சகிப்புணர்வையும், அமைதியையும் ஏற்படுத்தவும் மனித உரிமைக் கல்வியும் மனித உரிமை பற்றிய பயிற்சியும், அதுசார்ந்த பொதுத் தகவல் அமைப்பும் அவசியத் தேவைகளென்று இம்மாநாடு கருதுகிறது.

79. அரசுகள் எழுத்தறிவின்மையை ஒழிக்கப் பாடுபடவேண்டும். மனித ஆளுமையின் முழுமேம்பாட்டை நோக்கியும், மனித உரிமைகள் அடிப்படைச் சுதந்திரங்கள் ஆகியவை மீதான மரியாதையை வலுப்படுமாறும் கல்வியை வழிப்படுத்த வேண்டும். பள்ளிகள் கல்லூரிகள் முதலானவற்றிலும் முறை சாராக் கல்வியிலும் மனித உரிமைகள், மனிதநேயச் சட்டங்கள், மக்களாட்சி, சட்டத்தின் நேரிய ஆட்சி ஆகியவற்றை பாடத்திட்டத்தில் சேர்க்குமாறு எல்லாக் கல்வி நிறுவனங்களையும் அரசுகளையும் இம்மாநாடு வேண்டிக் கொள்கிறது.

80. மனித உரிமைகள் மீதான கடப்பாடு உலகம் முழுதிற்கும் இருக்கிறது. அதனை வலுப்படுத்தும் வகையில் விழிப்பையும் பொதுஅறிவையும் மக்களிடம் ஏற்படுத்த வேண்டும். அதற்காக, சர்வதேச அளவிலும் உள்நாட்டிலும் உருவாக்கப்பட்டுள்ள ஆவணங்களில் கண்டுள்ளபடியாக, மக்களாட்சி சமாதானம் – மேம்பாடும் சமூக நீதியும் போன்றவை மனித உரிமைக் கல்வியில் இடம்பெறவேண்டும்.

81. அய்.நா. கல்வி, அறிவியல் மற்றும் பண்பாட்டுக் கழகம் (யுனெஸ்கோ) ஏற்பாடு செய்த மனித உரிமையும் மக்களாட்சியும் பற்றிய கல்விக்கான பன்னாட்டு மாநாடு 1933 மார்ச் திங்கள் ஏற்றுக் கொண்ட மனித உரிமைக்கும் மக்களாட்சிக்குமான கல்வி குறித்த உலக நடவடிக்கைத் திட்டத்தையும் பிற மனித உரிமை ஆவணங்களையும் கருத்திற் கொண்டு இம்மாநாடு அரசுகளை மகளிரின் மனித உரிமைத் தேவைகளையும் குறிப்பாக மனதில் கொண்டு உயர்ந்த பட்சம் பரவலான மனித உரிமைக் கல்விக்கும், பொதுத் தகவல் பரிமாற்றத்துக்கும் உறுதியளிக்கக்கூடிய குறிப்பான திட்டங்களையும் நடைமுறைக் கொள்கைகளையும் தீட்டுமாறு கேட்டுக் கொள்கிறது.

82. பன்னாட்டு அமைப்புகள், தேசிய நிறுவனங்கள், அரசுசாரா அமைப்புகள் ஆகியவற்றின் உதவியுடன், அரசுகள் மனித உரிமைகள் பற்றியும் பரஸ்பர சகிப்புத் தன்மையையும் பற்றிய விழிப்புணர்வை வளர்க்க வேண்டும். அய்.நா. நடத்திய மனித உரிமைகள் பற்றிய உலகளாவிய பொதுத் தகவல் பிரச்சாரத்தை வலுப்படுத்த வேண்டியதன் முக்கியத்துவத்தை இம்மாநாடு வலியுறுத்துகிறது. அரசுகள் மனித உரிமைக் கல்வியை ஆரம்பிக்க வேண்டும், ஆதரவளிக்க வேண்டும். இத்துறையில் பொதுத் தகவல் பரிமாற்றத்துக்கும் பயனுள்ள வகையில் ஏற்பாடுகள் செய்யவேண்டும். மனித உரிமை தொடர்பான கல்விக்கும் பயிற்சிக்கும் அரசுகள் எந்த உதவி கேட்பினும் அய்.நா.வின் அறிவுரைப் பணிக் குழுக்களும், தொழில் நுட்ப உதவித் திட்டங்களும் உடனடியாக உதவ சக்தியுள்ளவையாக இருக்க வேண்டும்.

சர்வதேச மனித உரிமை ஆவணங்களிலும் மனித நேயச் சட்டங்களிலும் குறிப்பிட்டுள்ள தர நிர்ணயிப்புகள், இராணுவம், சட்டத்தை நிறைவேற்றும் அதிகார அமைப்புகள், காவல்துறை, சுகாதாரத்துறை போன்ற முக்கியமான அமைப்புகளில் அவற்றைச் செயல்படுத்தும் தனிமுறைகள் பற்றிய கல்வி, பயிற்சித் தேவைகளிலும் அய்.நா.வின் மேற்சொன்ன அமைப்புகளின் உடனடி உதவி கிட்டவேண்டும். இத்தகைய கல்வி நடவடிக்கைகளை வளர்க்கவும், ஊக்குவிக்கவும், மய்யப்படுத்தவுமான நோக்கத்தில் ‘அய்.நா. மனித உரிமைக் கல்வியின் பத்தாண்டு’ என்ற ஒன்றைப் பிரகடனப்படுத்துவது பற்றியும் சிந்திக்க வேண்டும். (முற்றும்)

உலக அமைதி, மனித உரிமைகள், மக்களாட்சி ஆகியவற்றுக்கான கல்வி பற்றிய திட்ட வரையறை-1

 

 பிப்ரவரி 16-29, 2024 

உண்மை Unmai

கீழே தரப்பட்டிருப்பது பாரிசில் 1995இல் நடைபெற்ற யுனெஸ்கோ பொது மாநாட்டின் 28ஆம் அமர்வில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட ‘உலக அமைதி, மனித உரிமைகள், மக்களாட்சி ஆகியவற்றுக்கான கல்வி பற்றிய ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட நடவடிக்கைத் திட்ட வரையறை’ ஆகும்.

முன்னுரை

1. சர்வதேச கல்வி மாநாட்டின் 44ஆம் அமர்வில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட பிரகடனத்தை நடைமுறைப்படுத்துவதே இந்த வரையறையின் நோக்கமாகும். பல்வேறு சமூகங்களின் நிலைமைகளுக்கேற்ப தேசிய அளவிலும் சர்வதேச அளவிலும் நடைமுறைக்கான உத்திகளாகவும் கொள்கைகளாகவும் திட்டங்களாகவும் மாற்றிக்கொள்ளப்படக்கூடிய வழிகாட்டு நெறிகளை இது முன் வைக்கிறது.

2. இது விரைவான மாறுதல்களும் மாற்றங்களும் நிகழும் காலம். சகிப்பின்மை வெளிப்பாடுகள், இனப் பண்பாட்டின் வெறுப்பின் தோற்றங்கள், தன் அனைத்து வடிவங்களிலும் உருவங்களிலும் பயங்கரவாதத்தின் எழுச்சி, பாகுபாடுகள், போர், ‘அந்நியர்’க்கு எதிரான வன்முறை, செல்வர்க்கும் இல்லார்க்கும் இடையிலான பிளவுகளின் வளர்ச்சி ஆகியவை நாட்டளவிலும் சர்வதேச அளவிலும் தோன்றும் காலம். இக்காலத்துக்கேற்ப, அடிப்படை சுதந்திரம், அமைதி, மனித உரிமைகள், மக்களாட்சி ஆகியவற்றை உறுதி செய்தல் நிலைத்து நிற்கக் கூடியதும் சமத்துவ அடிப்படையிலானதுமான சமூக- பொருளாதார மேம்பாட்டை வளர்த்தல் என்ற இரண்டையும் குறிவைத்து செயல்முறை உத்திகள் உருவாக்கப்படவேண்டும். ஏனென்றால் இவை யாவுமே ஒரு சமாதானக் கலாச்சாரத்தை உருவாக்குவதற்குத் தேவையான பங்களிப்பைத் தருவன. அதற்கு மரபுசார்ந்த கல்விப் பணிமுறை
களில் ஒரு மாற்றம் தேவைப்படுகிறது.

3. உலகில் இன்று காணும் சவால்களை எதிர்காணுவதற்குரிய ஒன்றுபட்ட பயனுள்ள வழியில் செயல்பட உதவக்கூடிய ஆவணங்களைத் தனக்காக ஏற்படுத்திக்கொள்ள வேண்டுமென்று உலக நாடுகள் அண்மையில் உறுதிபூண்டன. இந்தத் திசையில் மனித உரிமைகள் பற்றிய உலக மாநாட்டில் (வியன்னா, ஜூன் 1993) ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட ‘மனித உரிமைகளுக்கான வியன்னா பிரகடனமும் நடவடிக்கைத் திட்டமும்’ மனித உரிமைகளும் மக்களாட்சியும் பற்றிய கல்விக்கான சர்வதேசப் பேரவைக் கூட்டத்தில் (மாண்ட்ரியல் நகர் மார்ச் 1993) ஏற்கப்பட்ட ’மனித உரிமகளும் மக்களாட்சியும் பற்றிய கல்விக்கான உலக நடவடிக்கைத் திட்டம்’, இணைக்கப்பட்ட பள்ளிகள் திட்ட உத்தி மற்றும் நடவடிக்கைத் திட்டம் (1994-2000) ஆகியன உலக அமைதி, மக்களாட்சி, மனித உரிமைகள், மேம்பாடு இவற்றைப் பேணுவதில் எதிர்கொள்ள நேரும் சவால்களைச் சந்திக்க உதவும் முயற்சிகளாகும்.

4. இந்த நடவடிக்கைத் திட்ட வரையறையானது ‘நாடுகளுக்கிடையிலான ஒத்திசைவு, ஒப்புறவு, உலக அமைதி இவற்றுக்கான கல்வி பற்றிய பரிந்துரை’, ‘மனித உரிமைகள் அடிப்படை சுதந்திரங்கள் தொடர்பான கல்வி’ ஆகியவற்றால் உந்தப்பட்டு தனது உறுப்பு நாடுகள், பன்னாட்டு அரசாங்கங்கள், அரசு சாரா அமைப்புகள் ஆகியோர் முன்பு ‘உலக அமைதி, மக்களாட்சி, மனித உரிமைகள் ஆகியன பற்றிய கல்வி தொடர்பான சிக்கல்களையும் அவற்றை எதிர்கொள்வதற்கான உத்திகள் பற்றியும் ஒருங்கிணைவான, நிகழ்நாளுக்குரிய ஒரு பார்வையை முன் வைக்கிறது. பொது மாநாடு தன் 27ஆம் அமர்வில் வேண்டியபடி இதனைச் செய்கையில் நடப்பில் உள்ள நடவடிக்கைத் திட்டங்கள் கவனத்தில் கொள்ளப்பட்டுள்ளன. அவற்றின் நடைமுறை முக்கியத்துவம், பயன்தரு வலிமை ஆகியவற்றை வலுப்படுத்துவதே நோக்கமாயிருக்கிறது. எல்லா நாட்டு மக்களுக்கும் கல்வியறிக்கை, புதிய வழிகள் காண்பதற்காக கடந்தகால அனுபவம் அடிப்படையாகப் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதுதான் விழைவு. அதற்குத் தக்க வண்ணம் இந்தத் திட்டவரையறை செயல்பாடுகளுக்கான கோட்பாடுகளையும் இலக்குகளையும் அடையாளம் காட்டுகிறது; ஒவ்வொரு அரசுக்கும் ஏற்ப அது வகுத்துக் கொள்ள வேண்டிய கொள்கைகளை உருவாக்குவோர் கவனத்துக்கு கருத்துரைகளை முன்வைக்கிறது. பிரகடனத்தில் கண்டுள்ள கடப்பாடுகளுக்கேற்ப அத்துடன் தம்மைப் பிணைத்துக்கொண்ட நாடுகள் தம்முள் ஒப்புறவுடன் செயல்பட வகை செய்கிறது. ஆய்வுக்குரிய தலைப்புகளை நிர்ணயிக்க முயற்சிக்கும் பல்வேறு நடவடிக்கைகளை ஒரு இசைவான முழுமைக்குள் இணைத்துக் கொண்டுவர முயற்சிக்கிறது. அனைத்து மட்டங்களிலும் கல்வியை மறு ஒழுங்கு செய்ய முயல்கிறது. முறைகளை மறுசிந்தனைக்குட்படுத்துகிறது; கற்பிக்கும் கருவிகளை மறுபரிசீலனை செய்கிறது. ஆராய்ச்சியை ஊக்குவிக்கிறது. ஆசிரியப் பயிற்சியை மேம்படுத்துகிறது. ஆக, கல்விமுறை மேலும் வெளிப்படையானதாக அனைவரும் பங்கெடுப்பதன் மூலம் உருப்பெற உதவுகிறது.

5. மனித உரிமகள் யாவும் உலகளாவியன, பிரிக்க முடியாதன, ஒன்றையொன்று சார்ந்தன, ஒன்றுக்கொன்று தொடர்பானவையுமாம். அவற்றை நடைமுறைப்படுத்துவதற்கான உத்திகள் குறிப்பிட்ட வரலாற்றுபூர்வமான, சமயபூர்வமான, பண்பாட்டியல் பூர்வமான அம்சங்களையும் கணக்கில் கொள்ள வேண்டியது கட்டாயமாகும்.
உலக அமைதி, மனித உரிமைகள், மக்களாட்சி ஆகியவற்றுக்கான கல்வியின் இலக்குகள்:

6. உலக அமைதி, மனித உரிமைகள், மக்களாட்சி, ஆகியவற்றுக்கான கல்வியின் இறுதி இலக்கு, ஒவ்வொரு மனிதரின் மனதிலும், அமைதிப் பண்பாட்டுக்கு அடித்தளமாயமைந்துள்ள உலகளாவிய மதிப்பீடுகள், நடத்தைகளையும் விதைப்பதாகும். வெவ்வேறு சமூக- பண்பாட்டுச் சூழ்நிலைகளிலும்கூட உலக முழுவதிலுமே ஒப்புக்கொள்ளப்படக்கூடிய பொதுவான மதிப்பீடுகளை இனங்காண இயலும்.

7. சுதந்திரத்தை மதிக்கவும், அதன் சவால்களைச் சந்திக்கும் திறமைகளை வளர்த்துக் கொள்ளவுமான வலிமையை கல்வி தரவேண்டும். சிரமங்களையும் நிச்சயமற்ற சூழ்நிலைகளையும் எதிர்கொள்ள குடிமக்களைப் பழக்குவதும், பொறுப்புகளுக்கும் சுயசார்புக்கும் அவர்களைத் தயார் செய்வதுமே இதன் பொருளாகும். குடிமக்களின் கடப்பாட்டிற்கு உரிய மதிப்பினை ஒப்புக்கொள்வது, சிக்கல்களைத் தீர்ப்பதற்கு மற்றவர்களுடன் இணைந்து உழைப்பது, நியாயமும் சமாதானமும் ஜனநாயகமும் நிலவும் ஒரு சமூகத்தைப் படைக்க முயல்வது ஆகியவற்றுடன் சுய பொறுப்பு பற்றிய விழிப்புணர்வு இணைந்திருக்கிறது.

8. பால்வேறுபாட்டிலும், சமூகங்களுக்கிடையிலான வித்தியாசங்களிலும் மனிதருக்கு மனிதர் உள்ள வேறுபாட்டிலும், பண்பாடுகளுக்கிடையேயான வேறுபாடுகளிலும் காணக்கிடக்கும் மதிப்பீட்டு முறைகளை இனங்காணவும் ஏற்கவும் தேவைப்படும் சக்தியையும், ஒருவருடன் ஒருவர் தொடர்புகொள்ளல், அறிவைப் பகிர்ந்துகொள்ளல், ஒத்துழைத்தல் ஆகியவற்றுக்கான வலிமையையும் கல்வியானது தரவேண்டும். மக்கள் தாம் நேர்காணும் நிலைமைகளைப் புரிந்துகொள்ளுவது அவர்களது சொந்த வாழ்வு சமூக வரலாறு பண்பாட்டு மரபுகள் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் நிகழ்வதையும், எனவே சிக்கல்களுக்கான ஒரே தீர்வு என்றெதுவும் எந்த ஒரு தனி மனிதர் கையிலோ, தனி ஒரு குழுமத்தின் கையிலோ இல்லையென்பதையும், ஒவ்வொரு சிக்கலுக்கும் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட தீர்வு இருக்கமுடியும் என்பதையும் வித்தியாசங்கள் நிறைந்த உலகில் கலாசாரப் பன்முக சமுதாயத்தின் உறுப்பினராக வாழ நேர்ந்துள்ள மனிதர்கள் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். ஆகையினாலே, மக்கள் ஒருவரையொருவர் புரிந்துகொள்ள வேண்டும், சமமானவர்களாக பேச்சுவார்த்தை நடத்திக் கொள்ள வேண்டும். பொது அணுகுமுறைகளைக் காண்பது நோக்கமாயிருக்க வேண்டும். இப்படியாக கல்வி, சமூகங்களுக்கிடையேயும், மனிதர்களுக்குள்ளும் சமாதானம், நட்பு, ஒற்றுமை ஆகியவற்றை வலுப்படுத்தும் கருத்துகளையும் தீர்வுகளையும் ஒன்றுகூட்டுவதை ஊக்குவிப்பதாக, சுயஅடையாளங்களை வலுப்படுத்துவதாக அமைய வேண்டும்.

9. வன்முறையில்லாமல் சிக்கல்களுக்குத் தீர்வு காணும் வலிமையை அது மேம்படுத்த வேண்டும். மாணவர்கள் சகிப்புணர்வு, பாசம், பகிர்ந்துகொள்ளுதல், (அடுத்தவர் பற்றிய) அக்கறை போன்ற மாண்புகளை இன்னும் வலுவாக உருவாக்கிக் கொள்ளத் தேவைப்படுகிற உள்மன அமைதி மேம்படுவதை வளர்க்க வேண்டும்.

10. அறிவார்ந்த தீர்மானங்கள் எடுக்கவும், சமகால நிலைமைகளை ஆராய்ந்து அதன் அடிப்படையில் என்று மட்டுமின்றி எதிர்காலம் பற்றிய தெளிந்த கண்ணோட்டத்தின் அடிப்படையிலும் தமது முடிவுகளையும் செயல்களையும் தீர்மானிக்கவும் தேவையான திறமையை, கல்வி மக்கள் மனதில் விதைக்க வேண்டும்.

11. கல்வியானது குடிகளுக்கு பண்பாட்டு மரபுகளை மதிக்கவும், சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பையும் , நிலைத்து நிற்கக்கூடிய (பொருளாதார) மேம்பாட்டுக்கு இட்டுச் செல்லக்கூடிய உற்பத்தி முறைகள், நுகர்வு இயல்புகள் ஆகியவற்றைக் கைக்கொள்ளவும் கற்றுத்தர வேண்டும்.
தனியார் மதிப்பீடுகள்- கூட்டு மதிப்பீடுகள் ஆகியவற்றிடையேயும், உடனடியான அடிப்படைத் தேவைகளுக்கும் நீண்டகால அக்கறைகளுக்கிடையேயும் ஒத்திசைவு காணுவதும் தேவையாகும்.

12. சமச்சீரான நெடுங்கால வளர்ச்சிக்கான நோக்கிலமைந்த, சமத்துவத்தையும் ஒற்றுமையையும் தேசிய அளவிலும் சர்வதேசிய அளவிலும் ஏற்படுத்தத் தேவையான உணர்வுகளை விதைப்பதாயும் கல்வி அமைய வேண்டும்.
உத்திகள்

13. இந்த இலக்குகளை நிறைவேற்ற, கல்வியமைப்புகளின் உத்திகளும் நடவடிக்கை விதங்களும் சீரமைக்கப்படுவதன் தேவை தெளிவானது. கற்பித்தல் முறை, நிறுவன நிருவாகம், இரண்டிலுமே இந்தச் சீரமைப்பு அவசியம் தேவை. மேலும் அனைவருக்கும் அடிப்படைக்கல்வி அளிப்பது, உலகளாவிய மனித உரிமை என்பதன் பிரிக்க முடியாத- பிரிக்கக்கூடாத பகுதியான மகளிர் உரிமை பேணுதல் ஆகிய இரண்டும் உலக அமைதி, மனித உரிமைகள், மக்களாட்சி ஆகியவற்றுக்கான கல்வியில் அடிப்படையான அம்சங்களாகும்.

14. உலக அமைதி, மக்களாட்சி, மனித
உரிமைகள் பற்றிய கல்விக்கான உத்திகள்:
அ. விரிவான பார்வை கொண்டமைய வேண்டும். முழுமை கொண்டு விளங்க வேண்டும். அதாவது பலவகை அம்சங்களையும் தழுவி இருக்கவேண்டும். அவற்றில் சில அம்சங்களை பின்வரும் துணைப் பகுதிகளில் விவரமாகக் காண்போம்.
ஆ. அவை எல்லா வகையான, எல்லா நிலைகளுக்குமான, எல்லாவிதமான கல்விகளுக்கும் பொருந்தவேண்டும்.
இ. கல்வித்துறையில் பங்காளிகளாக உள்ள எல்லாரையும், சமூகமயமாக்கும் பணியிலும் உள்ள எல்லா அமைப்புகளையும் சமூக நிறுவனங்களையும் அரசு சாரா அமைப்புகளையும் அவற்றில் ஈடுபடுத்த வேண்டும்.
ஈ. நகரளவில், நாட்டளவில், வட்டார அளவில் உலகளவில் நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்.
உ. கல்வி நிறுவனங்களுக்கு அதிக சுயாட்சி தரக்கூடிய வகைக்கு மேலான்மை முறைகளையும், நிர்வாகத்தையும், ஒருங்கிணைப்பையும், பணி மதிப்பீட்டையும் ஒழுங்கமைத்தலின்மூலம் அவை குறிப்பிட்ட வகையில் நடவடிக்கைத் திட்டங்களை ஏற்படுத்தவும், உள்ளூர் மக்களுடன் இணைப்பை ஏற்படுத்திக்கொள்ளவும், மேம்பாட்டு புது உத்திகளை ஊக்குவிக்கவும், நிறுவனத்தின் வாழ்வில் அக்கறை கொண்ட அனைவரையும் செயலூக்கத்தோடு மக்களாட்சி முறையில் பங்களிக்கச் செய்வனவாக அமைய வேண்டும்.
ஊ. யாருக்காகச் செய்கிறாமோ அவர்களது வயது மனநிலை ஆகியவற்றுக்கிசைய அமைய வேண்டும். பயில்வோர் ஒவ்வொருவரின் கற்கும் சக்தியின் பரிணாம வளர்ச்சியையும் கவனத்தில் கொள்ளவேண்டும்.
எ. தொடர்ச்சி உடையனவாயும் முரணற்றவை யாயும் விளங்க வேண்டும். உத்திகளின் தடைகளும் பயன்களும் மதிப்பிடப்பட வேண்டும். மாறிவரும் சூழல்களுக்கேற்ப உத்திகளைத் தொடர்ந்து பயன்படுத்த மதிப்பீட்டு முறை உதவும்.
ஏ. பொதுவாக கல்வியிலும், குறிப்பாக ஓரம்கட்டப்
பட்டவர்கள், வசதியற்றோர், கல்வியிலும் மேற்
கண்ட இலக்குகளை அடையத் தேவையான ‘வசதிகள்’ பற்றியும் சிந்திக்க வேண்டும்.

15. மாறுதல்கள் எந்த அளவு தேவை,
செயல்பாடுகளுக்கிடையிலான முன்னுரிமைப் படுத்தல், எந்த வரிசையில் நடவடிக்கைகளை நடைமுறையில் மேற்கொள்ள வேண்டும் ஆகியவை பற்றிய முடிவுகளை இறுதி செய்யும் முன்பாக முடிவெடுக்கும் எல்லா மட்டங்களிலும் மாறுபட்ட வரலாற்றுப் பின்னணி, பண்பாட்டியல் மரபுகள், நாடுகள் வட்டாரங்களின் மேம்பாட்டு நிலைகள், நாட்டுக்குள்ளேயே கூட மேம்பாட்டு நிலையில் இருக்கக்கூடிய வித்தியாசங்கள் போன்றவை கவனத்தில் கொள்ளப்பட வேண்டும்.

16. முறையான கல்வியிலும் சரி, முறைசாராக் கல்வியலும் சரி, முறைசாராக் கல்வியிலும் சரி, எல்லா மட்டங்களிலும் உலக அமைதி, மக்களாட்சி, மனித உரிமைகள் ஆகியவை பற்றிய பாடங்கள் இடம் பெறுவது தீவிர முக்கியத்துவம் பெறுகிறது.
கல்வியின் உள்ளடக்கம்

17. ஒற்றுமை, படைப்புத்திறன், குடிமைப் பொறுப்புணர்வு, வன்முறை தவிர்த்த வழிகளில் பூசல்களுக்குத் தீர்வு காணும் வலிமை, விமர்சன சக்தி போன்ற மாண்புகளை உருவாக்குவதை வலுப்படுத்த, எல்லா மட்டத்திலும் பாடத்திட்டத்தின் உலகளாவிய பரிமாணங்கள் கொண்ட குடிமைக்கல்வி இடம் பெற வேண்டியது அத்தியாவசியமாகும். உலக அமைதியை உருவாக்கும் கூறுகள் பற்றிய அக்கறைகள் கல்விக்கு இருக்க வேண்டும். பல்வேறு மோதல்கள், அவற்றின் காரணங்களும் விளைவுகளும், மனித உரிமைகள் பற்றிய சர்வதேசப் பிரகடனத்தையும், மகளிர்க்கெதிரான சகலவகைப் பாகுபாடுகளையும் ஒழிப்பதற்கான உடன்படிக்கை, குழந்தைகள் உரிமை பற்றிய உடன்படிக்கை, போன்ற தேசிய சர்வதேசிய நிர்ணயிப்புகள் ஏற்பட்ட விதம், மக்களாட்சியின் அடிப்படைகள், இனவாதம், பெண்ணியப் போராட்ட வரலாறு, மற்ற பாகுபாடுகளையும் ஒதுக்குமுறைகளையும் எதிர்க்கும் இயக்க வரலாறுகள் ஆகியவற்றைப் பற்றிய அக்கறையும் கல்வியைத் திட்டமிடுவதில் இருக்கவேண்டும். பண்பாடு, மேம்பாடு தழுவிய சிக்கல்கள், இனங்களின் வரலாறுகள், அய்நா. முதலிய உலக அமைப்புகளின் பங்கு பணி பற்றியெல்லாமும் சிறப்புக் கவனம் செலுத்தப்படவேண்டும். அமைதி, மக்களாட்சி, மனித உரிமை பற்றியெல்லாம் கல்வி அமைய வேண்டும். விசேஷமான பாடங்களுக்கு மட்டுமே அழுத்தம் தருவதாக இருக்கக்கூடாது. கல்வி குறுக்கப் படலாகாது.

இந்தச் செய்திகளைப் பரப்புவதாகவே கல்வி முழுவதும் அமைய வேண்டும். அதுபோலவே பாடநூல் சீர்திருத்தமும் உலக அளவிலும் தேசிய அளவிலும் மற்றவர் பண்பாட்டுக் கூறுகளை மதிக்கவும், புரிந்து கொள்ளவும் அறிவைத் திருப்பிவிடும் போக்கில் அமைய வேண்டும். உள்ளூர் சிக்கல்களையும் உலக நாடுகள் ஒன்றை ஒன்று சார்ந்திருப்பதையும் இணைப்பதாக பாடநூல்கள் இருக்க வேண்டும் நாட்டுக்கு நாடு மதமும் பண்பாடும் மாறுவதால் அவரவர் பண்பாட்டுச் சூழலுக்கு எத்தகைய அறநெறிக் கல்வி பொருந்தும் என்பதை நாடுகள் ஒவ்வொன்றும் தாமே நிர்ணயித்துக் கொள்ள வேண்டும். நிறவனத்தின் சூழ்நிலையும் மக்களாட்சி மாண்புகளுக்கு இசைந்ததாக இருந்திட வேண்டும்.
கற்பிக்கும் கருவிகளும் வசதிகளும்

18. கல்விப் பணியில் ஈடுபட்டுள்ள எல்லாரிடமும் அவர்கள் வசம் போதுமான கல்விக் கருவிகளும் வசதிகளும் இருக்க வேண்டும். எதிர்மறையான உருவகிப்புகளையும் ‘மற்றவர்கள்’ பற்றிய காமாலைப் பார்வையையும் தவிர்க்கும் வகையில் தேவையான மாற்றங்களைப் பாடநூல்களில் கொண்டு வருவது அவசியம். பாடநூல் தயாரிப்பில் பன்னாட்டுக் கூட்டு முயற்சிகள் ஊக்குவிக்கப்பட வேண்டும். பாடநூல்களும் கல்விக் கருவிகளும் பிறவும் புதிதாகத் தயாரிக்கப்படும்போதெல்லாம் அவ்வப்போது உள்ள சூழல் கணக்கில் கொள்ளப்பட வேண்டும். குறித்த பொருள் பற்றிப் பேசும்போது பாடநூல்கள் அதன் பல பரிமாணங்களையும் பேச வேண்டும். அந்த நூல் எந்தப் பண்பாட்டின்/தேசியத்தின் பின்புலத்தில் எழுதப்பட்டது என்பது உள்ளங்கை நெல்லிக்கனியாகப் புலப்படுத்தப்பட வேண்டும். யுனெஸ்கோ, அய்.நாவின் பிற அமைப்புகள் ஆகியவற்றின் ஆவணங்கள் கல்விக்கூடங்களில் பரவலாகப் பரப்பப்படுவதும் பயன்படுவதும் விரும்பத்தக்கதாகும். அதிலும் குறிப்பாக பொருளாதாரக் காரணங்களினால் கல்விக் கருவி உற்பத்தி விரைவாக இல்லாத நாடுகளில் இது மிகவும் விரும்பத்தக்கது.. உலக அமைதி, மனித உரிமைகள், மக்களாட்சி பற்றிய கல்விக்காக தொலைதூரக் கல்விக்கான தொழில்நுட்பங்களும், நவீன தகவல் தொடர்பு முறைகளும் ஏற்படுத்தித் தரப்படவேண்டும். l